#bewustwordingssessies #zelfcompassie #hoogbegaafdheid
Soms kan ik zo geraakt zijn van trajecten 🙌 Dan barst mijn 💓 bijna van dankbaarheid, trots en geluk uit elkaar 😍
Want als het hoofd zoveel overuren maakt. Omdat het nu eenmaal een grote capaciteit heeft. En het analytische vermogen nu eenmaal sterk beoefend is in dit leven, door het schoolsysteem, maar ook vervolgopleidingen (weliswaar een andere afslag dan ik ooit had genomen met psychologie, maar de conditionering is goed invoelbaar). Maar ook een veilig oord was toen er vroeger zoveel leed werd aangedaan. Dan is er vaak een intense weg te gaan. Deze keer ging het om een volwassene, maar ook bij (HB)jongeren komen we deze dynamiek tegen.
En o wat is het dan moeilijk om stil te gaan staan bij het eigen gevoel. Bij de intuïtie in het bijzonder. Die mag je vertellen waar je wijs aandoet. Jouw brein vond er wat van ‘ik wil het wel, maar ik heb echt geen idee hoe’. Dat je wilde was duidelijk. Het lichaam vond daar ook wat van, schakelen van de linker naar de rechterhemisfeer. Want dat is wat ik van jouw hele wezen vroeg; je letterlijk buiten de veilige gebaande wegen te begeven. Maar je deed het. De eerste keer trotseerde jij in jouw eentje een paniekaanval, maar de tweede keer mocht ik naast jou deze ‘reis’ maken. “Omdat ik je vertrouw, Rianne’. Een geschenk dat ik koester, als therapeut. Het evenwicht tussen geven en ontvangen waren volledig bij jou uit balans, maar er werden je zoveel cadeau’s aangereikt! Niet voor niets. Een ware beproeving voor de liefde voor jouzelf. Diep van binnen ontmoette je een dierbare van vroeger, die mooie boodschappen influisterde, en eerder na afscheid buiten jouw gezichtsveld was geraakt. En liefde; je mocht je laven aan wat daar aan liefde voelbaar was. En dat alles lag in jouw binnenste verscholen en het veld waarin je terecht kwam. Het was veel. Bijna te veel voor jouw hele systeem. Tranen bleven stromen, maar deze waren niet van verdriet. Gelukkig had je heel wat tools in jouw rugzak om jezelf te reguleren. Ademhaling bleek maar weer een groot goed. En ik ademde met je mee. Soms duurde het wel 10 minuten om hetgeen je ervoer echt te ontvangen. Meermaals diende zich dit aan. Maar je deed het. Je ontving elke keer weer. En daar waar je de sessie begon vanuit een wens om controle op de huidige situatie, vanuit wanhoop en angst die al te lang de regie hadden, eindigde je met jezelf te vergeven en met het gevoel en de gedachte ‘het is misschien wel goed zo’.
Vanuit de hoge eisen die aan ons worden gesteld, raken we vaak de verbinding met onszelf kwijt met soms alle gevolgen vandien. Maar het enige dat nodig is die verbinding met onszelf herstellen. En de therapeut creëert daarvoor de voorwaarden, helpt met co-reguleren. Overigens is dat zeker geen quick fix en bleef bovenstaande sessie niet bij een sessie. Maar door het lichaam te volgen, wordt er zoiets moois in gang gezet. En geregeld is het ook het absolute keerpunt, maar wel in positieve zin 😊
#bewustwordingssessies #zelfcompassie #hoogbegaafdheid